منطقه جی تهران میزبان یکی از مصفاترین زیارتگاه­های شهر تهران است که منسوب است به امامزاده عبدالله که به روایتی فرزند سقای دشت کربلا حضرت اباالفضل العباس و یا یکی ازنوادگان حــضرت ابــوالفضل (ع) قراردارد. گفته می­شود که امامزاده عبدالله همراه دو برادر خود زید و ابراهیم بعد از واقعه خونین کربلا به ایران و ملک ری هجرت نمودند. این بزرگواران پس از طی نمودن این راه پر مشقت به نزدیکی تهران رسیده و در آنجا با عده­ای به نام سواران افالقه برخورد می­کنند این یاغیان که آنها را سواران کن نیز می­نامیدند.

ب
سیار نژادپرست وضد شیعه بودند و برخورد ناشایستی با این بزرگواران روا می­دارند وایشان را مورد ضرب وشتم قرار می­دهند. اما پس از اینکه این بزرگواران خود را از مهلکه نجات بدهند به نام (جی) می­رسند و امامزاده عبدالله در همین مکان به شهادت می­رسد واز آن زمان تاکنون مزارش مطاف شیفتگان خاندان عصمت و طهارت (علیه السلام) می­باشد.  بقعه مبارک امامزادگان عبدالله و زید (ع) درسال 526 هجری قمری بنا گردیده و زمین اطراف آن مزار مؤمنان اختصاص یافت و زیارتگاه با طاقک هشت ضلعی همراه قبری کوچک تشکیل می­شــود. در ســــال 1348 سیل نسبتاً شدیدی به مدت سه روزمنطقه را فرا گرفت که بخش اعظمـی از منطـقه را نابود و از بـیـن برد. وجود قنات امین­الـمـلـک کـه در قسمت غربی آستان وجود دارد با باز شدن دهانه­ی آن آب را بسوی جنوب هدایت و بقعه مبارک را از خطر رانش بر حذر می­دارد و بعد از آن سال به دلیل کوچکی مقبره، گنبد و بارگاه کنونی احداث می­گردد. ساختمان بقعه به صورت یک هشت ضلعی منظم است که هر یک از اضلاع بیرونی آن بالغ بر دو متر است حرم بقعه را تشکیل می­دهند و طاق نماهای اضلاع شرقی و شمالی و غربی به ترتیب راهرو مدخل بقعه و مسجد زنانه و اطاق کوچکی متصل به حرم است. حرم زیبای این امامزاده ضریح چوبی جعفری را در بر دارد که همواره شاهد بوسه­های مردمی است که برای عرض ارادت وادب به زیارت این بزرگوار می­آیند. تاریخ ساخت این را می­توان به قرن هفت یا هشت هجری نسبت داد که طاق­نماهای اطراف آن در زمان قاجاریه بدان افزوده شده است. ضریح ایـن امامزادگان از سال 1350 تا سال 1383 از نوع چوبی و به صورت هشت ضلعی بوده و از مـحـرم ســال 1383 با تــلاش­های صورت گــرفته ضریـح جدید طراحی شده و به دست مقامات کشوری و مسئولین ســازمان اوقاف وامور خیریه باحضور بی­نـظیـر مردم آگــاه منطقه در تاریخ 4/12 /83 پرده­برداری گردید در سال 1378 با توجه به نیاز شدید منطقه به بنای کـتـابـخـانه­ای به مساحـت 350 متر مربع در همان سـال با همّت افراد خیّر حسینیّه امامزاده در جوار ضلـع غربی حرم شروع به ساخت گردید و دو سال بعد به بهره­برداری رسید.